Pythium debaryanum Hesses
Sclerotium bataticola Taubenhaus
مقدمــه:
پوسیدگی فلفل اولین بار در سال 1917 از نیوجرسی گزارش شد. در ایران قارچ Sclerotium rolfsii (Sacc) Cruzi توسط وینوبورژن در سال 1958 و در سال 1345 توسط شریف و ارشاد از لاهیجان گزارش گردید. جنس Pythium sp. توسط وزیری در سال 1973 در روی فلفل از دزفول گزارش شده است.
نشانه های بیمــاری:
علائم بیماری در اثر قارچ Pythium debaryanum در قسمت انتهایی فلفل نزدیک به محل اتصال به دم میوه به صورت لکه های کوچک آب سوخته دیده میشود.
قسمت های آلوده بزرگ تر از قسمت های دیگر می شود، همچنین آبکی و نرم و فرورفته می شوند و رنگشان از قسمت های مجاور روشن تر می شود. به مدت 4 تا 5 روز پوسیدگی به طرف عمق میوه پیشروی کرده، تمام میوه پوسیده میشود و رنگ سطح آن قهوه ای میشود و پوست میوه ترک میخورد و در انتها پوست میوه خشک و چروکیده میشود.
مبــارزه:
_کاشت بذر مرغوب و سالم
_از بین بردن و مبارزه با علف های هرز
_تناوب کشت سه ساله
_با فاصله کاشتن فلفل ها
_کنترل آفات
_مراقبت از میوه در هنگام برداشت و حمل و نقل به منظور جلوگیری از زخم شدن میوه
_نگهداری میوه در سردخانه در کاهش خسارت تاثیر گذار است
Rhizoctonia solani Kuhn
مقدمــه:
بر اساس مطالعاتی که توسط علوی و همکاران انجام گرفته پوسیدگی فلفل توسط گونه های Phytophthora capsici، Rhizoctonia solani، Sclerotium sclerotiorum، Botrytis cinerea ایجاد میشود.
بعد از آن آلمریدا و همکاران عامل اصلی مرگ بوته های فلفل و برگ ریزان آنها را در برزیل، قارچ R.solani ذکر کردند.
در ایران بیماری پوسیدگی ریزوکتونیائی طوقه و ریشه فلفل از اطراف تهران، ورامین، کرج و قزوین توسط علوی و همکاران گزارش شده است.
نشانه های بیمــاری:
تغییر رنگ و قهوه ای شدن ساقه و طوقه و ریزش برگها و در نهایت مرگ گیاه از نشانه های این بیماری است.
این علائم با علائم پوسیدگی ریشه متفاوت است.
علائم ناشی از پوسیدگی ریشه به صورت قهوه ای شدن نسج آلوده و در مراحل پیشرفته سیاه شدن آن است که در نهایت به سبز خشک شدن بوته منجر می شود ولی برگها همچنان سبز روی بوته میماند.
مبــارزه:
به این دلیل که قارچ عامل بیماری در خاک زندگی میکند و فعالیت خود را انجام می دهد، ضد عفونی کردن بذر با ایپرودیون و ویتاواکس و ضدعفونی خاک مزرعه قبل از کاشت موثر است.
مقدمــه:
بیماری های ویروسی تقریبا در سراسر دنیا گسترش دارد. بیماری های ویروسی باعث خسارت زیادی روی محصول فلفل می شود و یکی از فاکتورهای مهم محدود کننده ی کاشت فلفل به حساب می آید. میزان تولید محصول را به طرز چشمگیری کاهش میدهد به حدی که دیگر کاشت فلفل اقتصادی نیست.
علائم بیمــاری:
ویروس موزائیک یونجه میتواند از طریق بذر منتقل شود. اگر بوته از بذر مبتلا به ویروس رشد کند از موقع جوانه زدن بیماری قابل تشخیص است و کاملا مشخص است چون قسمت هایی از برگ کاملا به رنگ سفید در می آید و برگها باریک، پیچیده و کوچکتر از حالت معمولی می شود.
برگها به رنگ روشن و یا تیره با نقوش حلقوی یا رگه هایی در طول رگبرگ ها دیده میشود. میوه های تشکیل شده امکان دارد ریز بماند و سطح صافی نداشته باشد و لکه های رنگ پریده روی میوه ایجاد شود و گیاه کوچک می ماند.
روش های انتقـــــــــــال:
ویروس های عامل بیماری معمولا توسط شته ها و تعدادی از آنها در اثر انتقال مکانیکی ( تماس دست آلوده به بوته های فلفل سالم و یا تماس سرشاخه ها بهم) منتقل میشود.
باید منابع آلودگی ای که نزدیک به بوته های کشت شده است را از بین برد.
در صورتی که منابع آلودگی مثل خیار، توتون و غیره در محل کشت شده باشد باید با رعایت فاصله 50 تا 300 متر دورتر از این مزارع فلفل را کشت کرد.
-در صورتی که این امکان وجود نداشته باشد میتوان روی گیاهان میزبان سم شته کش سمپاشی کرد.
راه دیگر کنترل، کاشت لوبیا در یک نوار به عرض 15 متر در اطراف مزرعه و همچنین یک نوار آفتابگردان بین لوبیا و فلفل میباشد.
نظر به اینکه لوبیا به عنوان تله کاشته می شود و شته ها روی لوبیا فعالیت میکنند، سمپاشی هفته ای یکبار جمعیت شته ها را کاهش می دهد و نوار آفتابگردان سبب می شود که از نقل و انتقال شته ها در روی فلفل جلوگیری شود.
همچنین راه دیگری که به طور آزمایشی نتیجه رضایت بخشی داده است آویزان کردن کارت زرد چسبناک در اطراف کرت های فلفل است.
بر اساس بررسی های انجام شده رنگ زرد کارت ها باعث جلب شته ها می شود و باعث کاهش پرواز شته ها در محیط میشود.
ساده ترین و ارزان ترین راه مبارزه با بیماری ویروسی فلفل استفاده از ارقام مقاوم به ویروس است.
علائم:
آفتاب سوختگی هنگامی اتفاق می افتد که میوه ها در معرض آفتاب مستقیم باشد.
آفتاب سوختگی در مواقعی که شدت گرمای هوا زیاد است، بیشتر اتفاق می افتد. در بوته هایی که برگ آنها در اثر بیماری های قارچی مثل پژمردگی فوزاریومی و پژمردگی ورتیسیلیومی و یا آلودگی ویروس ریخته باشد، بیشتر ظاهر می شود.
مناطق آلوده فرو رفته یا چروکیده می شوند، در روی میوه های رسیده رنگ لکه ها کرم مایل به سفید است اما در میوه های جوان رنگ لکه ها قهوه ای روشن می باشد.
بافت آفتاب سوخته در اثر گرمای هوا به سرعت خشک شده، نازک و کاغذی می شود.
قارچ های مختلف از جمله ساپروفیت ها روی قسمت آفتاب سوخته رشد نموده منظره ی کپک مانندی ایجاد میکند.
مبـــــارزه:
بهتر است ارقام پر برگ برای کاشت استفاده شود تا برگها میوه ها را بپوشاند و از خطر آفتاب سوختگی حفظ نماید. با بیماری هایی که سبب برگریزی میشوند باید مبارزه نمود.
در هنگام برداشت باید دقت گردد که بوته ها شکسته نشده و میوه ها در معرض آفتاب مستقیم قرار نگیرند.
پوسیدگی در انتهای میوه در مقابل دم میوه به صورت لکه کوچک آب سوخته شروع شده و سپس لکه به تدریج بزرگتر میشود به طوری که قسمت زیادی از میوه را آلوده میکند.
مناطق آلوده دارای رنگ قهوه ای روشن تا قهوه ای مایل به سیاه هستند. بافت های آلوده خشک و بعدا قارچهای ساپروفیت به این قسمت های آلوده حمله میکنند. گاها پوسیدگی داخلی نیز اتفاق می افتد.
باکتری های مولد پوسیدگی نرم در اثر زخم هایی که توسط سایر عوامل در این قسمت ها ایجاد شده، وارد شده و سبب پوسیدگی نرم در فلفل میشوند.
این بیماری در اثر کمبود کلسیم در میوه های در حال رشد به وجود می آید.
اگر میزان کلسیم در میوه کمتر از 0.2 درصد باشد، این بیماری اتفاق می افتد.
بررسیهای گلخانه ای نشان داده است که میوه هایی که میزان کلسیم آنها کمتر از 0.18 درصد باشد حدود 25 درصد آنها به پوسیدگی گلگاه دچار میشوند. در صورتی که میزان کلسیم میوه ها 0.24 درصد باشد پوسیدگی گلگاه مشاهده نمی شود.
کمبود کلسیم در میوه در نتیجه کاهش میزان کلسیم در خاک و افزایش زیاد منیزیم در خاکهایی که کلسیم آنها کم یا متوسط است اتفاق می افتد.
افزایش زیاد ازت، رشد سریع گیاه، رطوبت زیاد در اثر باران های شدید، خشکی و هرس ریشه در هنگام کاشت سبب شدت بیماری میشود.